Na winstpartijen op rij en het resultaat op de andere velden is de strijd om plek vier weer helemaal open. En met een scheef oog op het programma van Tollebeek, IJVC en AVC kan het nog een interessant slot van de competitie worden. Echter ligt de strijd om de tweede periode ook nog helemaal open, en hierin speelt IJVC dan geen rol van betekenis. Onze volgende tegenstander AVC staat er met 12 uit 5 het beste voor, in deze vijf wedstrijden kreeg het maar één tegentreffer te verwerken. In de verliespartij tegen Foarút werd verloren, maar in de overige wedstrijden hield het dus vier keer de nul. Wie aankomend weekend als eerste scoort wint cijfermatig de wedstrijd.

Wij treffen naast AVC nog Franeker en Top ’63 thuis en gaan nog bij Sleat en Tollebeek op bezoek. AVC speelt thuis nog tegen Creil-Bant en QVC en moet nog op bezoek naar Nagele, Tollebeek, Delfstrahuizen en SVN ’69. Tollebeek kent met uitwedstrijden bij Franeker, Top ’63 en Nagele en thuis tegen  Sleat, AVC en IJVC ook nog een vrij zwaar programma.

Waar we enkele weken nog schreven dat het seizoen als een nachtkaars was uitgegaan is er weer een klein waakvlammetje gaan branden. Natuurlijk is er voor IJVC geen moeten als het gaat om te promoveren maar nacompetitiewedstrijden zijn ook leerzaam. En nu kun je nog laten zien wat je waard bent als selectie dan wanneer de laatste vijf wedstrijden louter ‘oefen’wedstrijden zouden worden. Dat laatste was afgelopen dinsdag wel het geval toen er geoefend werd tegen Workum O23. De wedstrijd eindigde in 2-2 en de paaskilo’s konden er weer even vanaf gelopen worden.

Inmiddels zijn de gesprekken met de selectiespelers ook gestart om te kijken wat ieders plannen zijn, enkelen wonen niet meer in de buurt van Ijlst en kiezen misschien voor het elders/lager spelen. Ook blijft het thema reizen altijd een gespreksonderwerp en daar blijven we spelers aan kwijtraken.

Dan de Algemene Voetbal Club die onder Jan Faber op weg leek naar de derde klasse, echter gooide corona letterlijk roet in het eten van de club. In het seizoen 19/20 stonden ze na zeventien wedstrijd bovenaan met zeven punten voor op Franeker. De competitie werd stilgelegd en de KNVB hield de competitie intact. Het seizoen erop werden maar een handvol wedstrijden gespeeld maar wederom stond er een 1 achter AVC. Trainer Faber vertrok naar Buitenpost en afgelopen seizoen eindigde AVC op een teleurstellende tiende positie. Met maar vier punten boven de Wâlde dat via de nacompetitie degradeerde.

Dit seizoen kent de ploeg van Alkema ook zijn pieken en dalen waarbij het met een 7-3 nederlaag tegen Tonego begon. Het klom op richting de tweede plek half november om daarna tegen IJVC, Nagele, Creil-Bant, Delfstrahuizen, SVN ’69 en QVC niet tot winst te komen. Sindsdien bivakkeert de ploeg op plek 6 van de ranglijst maar heeft aan het einde van de competitie toch weer zicht op meer. Maar zoals hierboven al beschreven treft het de nummers 1,3,4 en 5 nog. Afgelopen weekend wist het de derby tegen Franeker met 1-0 te winnen.

In de historie speelde AVC vanaf de oprichting in 1949 het grootste gedeelte in de FVB. Toen het begin jaren negentig twee keer achter elkaar kampioen werd in de 1e klasse en Hoofdklasse promoveerde het naar de vierde klasse. Verdeeld over verschillende periodes is dit alweer het zeventiende seizoen op dit niveau. Het kwam ook nog tien seizoenen uit in de derde klasse. De twee seizoenen in de vijfde klasse leverden evenveel kampioenschappen op.

Qua historie hebben wij weinig met AVC als tegenstander te maken gehad. Dit wordt de zevende ontmoeting in Sexbierum waarbij de balans momenteel nog harmonisch te noemen is met 2 overwinningen, 2 gelijke spelen en evenveel nederlagen. De doelcijfers van 15-17 ontlopen elkaar ook niet zoveel. We wonnen er een keer met 7-2 (doelpunten van de gouden aanval Post (3), Posthuma (2), Bergstra en de Boer) en Jeroen Dijkstra scoorde in de met 8-1 verloren wedstrijd in 2014.

Oant sneon!